Wij staan voor Ons Vinkel

Iets aparts - maart 2016

Iets aparts - maart 2016

Woodcarving door Bijs Pennings


 

Dit verhaal begint eigenlijk in de laatste maanden van vorig jaar. Ik was samen met m’n vrouw op de dienstenveiling van ODIO, waar een aantal diensten werden geveild. Ik kreeg oog op ’n dienst van Bijs Pennings. Die bood een zelfgemaakte tuinbank aan. Niet zo een zoals je die bij de boerenbond koopt, maar eentje die uit een boomstam gezaagd is. Na een paar keer mee te hebben geboden wordt het me te gortig en laat ik het bankje voor wat het is. Wie hem uiteindelijk heeft gekocht weet ik niet, maar dat maakt eigenlijk ook geen hout uit. Ik denk bij me zelf: Ik zal is ’n keer bij Bijs gaan ‘heuren’ over het hoe en waarom over dat zagen. Zodoende zit ik dus direct na het eten, en net voor het donker is, bij de kettingzaagvirtuoos van Vinkel: Bijs Pennings.

 

Woodcarving, heet het officieel, zegt Bijs, als ik hem vraag, hoe hij op deze toch wat eigenaardige hobby is gekomen. Laten we beginnen met het volgende: sommige mensen hebben ’n lintworm in hun lijf, maar ik heb volgens mij ’n boktor in m’n lijf zitten. Hout, hout en nog eens hout. Ik trek al 30 jaar met hout rond en alles wat van hout is gemaakt trekt mijn aandacht. Zo zag ik op you-tube ’n filmpje. Daar was ene Sander Boom in de weer met ’n kettingzaag en ’n stuk hout. Ik denk verrek wè mooi!! Misschien is dit wel iets voor mij!! Na een aantal keren, thuis iets geprobeerd te hebben, besloot ik om contact te zoeken met die Sander Boom. Het ging me namelijk niet zo goed af.

Hij nodigde me uit voor ’n workshop ergens op de Veluwe. Met ’n man of 10 begonnen we ’s morgens aan ’n stuk oase te snijden. Zodat hij al vast ’n idee kreeg van onze vaardigheden. Maar ik dacht: Ik zit hier bij ’n cursus van omroep Max. Bloemschikken of iets anders voor ‘ouw wijven’. Het bleek echter mee te vallen. ’s Middags gingen we dan toch echt met ’n stuk hout aan het ‘stoeien’. Om de een of andere reden, ging me dat beter af dan dat vervloekte stuk oase. Op het einde van de dag had ik dan ook m’n eerste gecarvde stukje klaar, ’n Eekhoorntje.

Als we samen door de tuin struinen, laat Bijs me een aantal van z’n ‘stukken’ zien. Uilen, adelaars, een ongeboren kind, nog in moeders buik. Dè noemen ze ’n feutes Frank, wiste gè dè? Natuurlijk! Weet ik dè! Ik lieg, maar dat weet Bijs dan weer niet. Heel mooi gemaakt zeg ik, en dat is dan weer niet gelogen!! Heel moeilijk, of nie? Nee, dat valt mee, want alles wat ik zaag zit er gewoon in. Je moet het alleen zien zitten!!

De laatste tijd maak ik veel boomstambanken. Die mag ik bij Johnnie van Lokven maken. Dè is wel héél fijn. Die dingen wegen wat. Die kun je zelf bijna niet verplaatsen. Dan is ’n mobiele kraan of iets dergelijks, die daar staat, wel heel makkelijk. Als je iets aparts doet, gaat het snel van oor tot oor wanne? Eigenlijk ben ik zelf ook altijd benieuwd naar het eindresultaat. Als ik iets te diep of ondiep zaag kan ’n groot verschil maken. Er is dus niet een bank hetzelfde.

Kom maar eens kijken wat ik hier heb staan. We lopen samen de schuur in en daar staat ’n Harley-Davidson Roadking. Helemaal uit hout vervaardigd en op ware grootte, vurenhout, zegt Bijs. Hoeveel uren zitten daar wel niet in? Op den duur ben ik gestopt om dat bij te houden, het werden er echt véééél. Deze ‘big twin’, zoals hij ook wel genoemd wordt, heeft ’n lange tijd bij De Groot houtbewerking in Rosmalen gestaan om de mensen te kunnen laten zien waar houtbewerking toe kan leiden. ‘Kei veul’ positieve reacties op gehad. Dat maakt het leuk hè, als je iets doet en de mensen geven blijk van waardering. Ook de motor van mijn vrouw: ’n Honda Goldwing heb ik uit hout vervaardigd! Die staat in ’n Goldwing zaak in Oss te pronken. Toen ik samen met Christien eens door de Eifel reed, zagen we daar op ’n rotonde ’n motor staan, die ook van hout was gemaakt. Dat ga ik ook eens doen, maar dan wel op ware grootte. Zo is het dus gekomen. Op beide motoren is al eens geld geboden. Er komt een tijd dat ik ze verkoop. Als het bod me aanstaat en de tijd er rijp voor is!

 

 

Terug naar buiten lopende, valt m’n oog op een heel ander iets. Weer ’n Harley-Davidson Roadking, maar dan gemaakt van de ketting van zo’n motor. Dè is ook wè geweest. Ik heb toentertijd alle motorzaken in de omgeving gebeld, of ze de kettingen wilden bewaren, zodat ik er ’n motor van kon maken. Een motor maken van oude kettingen? Gè bent hartstikke gek man!! Zeiden ze tegen me. Dè zal dan wel zo zijn, bewaar ze toch maar eens!! Zodoende kon ik na ’n tijd beginnen aan m’n 2de Roadking. 5200 Schakels zitten er aan. En elke schakel is aan elkaar gelast. Ook weer ’n flinke klus geweest, zeg ik. ‘Doar moeten nie noar kèke’!! Je moet kijken naar wat er nu staat, de tijd die ik eraan gewerkt heb is niet interessant jonghe!’ Sorry.

 

Ondertussen is het al donker aan het worden en de noordenwind giert bij Bijs door de tuin. Kom! zegt hij, we goan koffie vatte!! Goei plan, het is inderdaad ook gruwelijk koud. Als we binnen komen brandt de kachel volop. Alles wat ik maak en ik ben er niet tevreden over, eindigt daar. Dan stook ik het op. Dan heb ik het er mooi 2 keer warm van. Bij het maken, en ook nog ’n keer voor de televisie. Binnen staat nog ’n beeld van ’n vrouwelijke buste. Prachtig, zeg ik. Heeft daar nog iemand model voor gestaan? Helaas niet. Eigen initiatief, er is geen model aan te pas gekomen. Maar als iemand zich geroepen voelt?

Frank! ‘dieen’ uil die daar staat, doar zit ook nog een mooi verhaal achter. Die is namelijk gemaakt uit de platanen die vorig jaar nog aan de Brugstraat stonden. Ik rook m’n kansen, zegt Bijs en dacht, ik zal eens gaan horen of ik niet wat stevige stukken van die bomen mee kan krijgen, om m’n hobby te kunnen uitvoeren. Nee dus! Al het hout is al verkocht. Houdoe! Dacht ik, Het was tegen 12 uur en ik liep bij de Coop naar binnen, bestelde er 2 zakken warme worstenbroodjes en ging het nog ’n keer proberen. Heb je ’n aanhanger bij je? vroegen de werklui. Dat niet, maar als jullie alvast aan die worstenbroodjes beginnen, ga ik ’n aanhanger halen. Zo kreeg ik dus mooi hout mee om mee te stoeien. Bij onze buren staat een grote beer op de stoep die uit die bomen komt.

 

 

Is het niet iets om iets van die platanen terug aan de brugstraat te zetten Bijs? ’n Beeldje of ’n bènkske! Dè weet ik ook niet. Zou dat mogen? Als je het niet vraagt mag het altijd! Ik zal er eens over nadenken, Frank. Als ik mijn koffie heb opgedronken, m’n jas aan heb gedaan en onderweg ben naar mijn auto, roept Bijs me na vanuit de deuropening, “Frank kunde er nie bè zette dè ik ôk ‘n website heb: bphoutkunst.nl.” Ik zal er eens over nadenken, Bijs ... Doei!
Frank

Facebook

Deze website wil gebruik maken van cookies.