All over the world - januari 2019

Niagara Falls, de stad met de overweldigende watervallen op de grens van de Verenigde Staten en Canada is sinds 4 jaar het thuis van onze Vinkelse Shania van Nuland. Shania voetbalt daar op het hoogste niveau en studeert aan de plaatselijke universiteit. Rond de jaarwisseling was ze thuis om de feestdagen te vieren en haar zieke oma te bezoeken.

Shania is begonnen met voetballen in de f-jes van EVVC en speelde tot en met de E1 tussen de jongens. Precies op het moment dat ze wilde kiezen voor tennis startte EVVC met meisjesteams. Dat bleek direct een succes en EVVC was zelfs de vereniging met de meeste meisjes-pupillen in het hele district. Niet veel later koos shania om de keepershandschoenen aan te trekken. Al snel daarna volgde het eerste kampioenschap met de meiden van EVVC.

“In 2009 werd ik gescout door Stedoco. Een vereniging met een toonaangevende meisjesacademie in het Zuid-Hollandse Hoornaar. Jarenlang maakten we minimaal 4x in de week de gang naar Stedoco en we speelden wedstrijden door het hele land. Vervolgens werd ik ook gescout door de KNVB waarna ik alle selecties tot en met de onder 19 doorlopen heb. Ik speelde mijn eerste interland in Portugal tegen Oostenrijk op 16-jarige leeftijd.”

Als 13-jarige kwam ze terecht in het U19-team van Stedoco en won daarmee onder meer 2x de beker en het landskampioenschap Vrouwen Onder 19. “Bij Stedoco kreeg ik alle ruimte me te ontwikkelen en al snel sloot ik aan bij de vrouwen topklasse. Op 14-jarige leeftijd werd ik zo de jongste debutant in de topklasse ooit.”

Na twee jaar Pr.Irene vertrok Shania naar SC Buitenveldert in Amsterdam. “Dat is de grootste vrouwenvereniging van Europa. Ik kreeg er direct veel vertrouwen en heb dat meteen kunnen terugbetalen met een fantastisch seizoen. Buitenveldert werd voor de allereerste keer in de clubgeschiedenis kampioen van Nederland. Ook wonnen we van bijvoorbeeld PSV, bekerwinnaar ADO Den Haag en kampioen FC Twente. Ik werd gekozen tot beste keepster van het land”.

Amerikaanse droom
“Dat jaar in Amsterdam stelde mij in staat mijn grote droom waar te maken. Al vanaf toen ik een jaar of tien was heb ik gezegd dat ik graag naar Amerika wilde om daar te gaan voetballen. Sport is in Amerika zo belangrijk en de mentaliteit van altijd willen winnen past gewoon heel goed bij mij. Vrouwenvoetbal is daar überhaupt de allergrootste sport voor vrouwen. Ik heb allerlei tests moeten doorlopen en met een agent ben ik op zoek gegaan naar een geschikte club. In Amerika is de topsport allemaal verbonden aan de universiteiten. Uit enkele tientallen aanbiedingen heb ik daarna gekozen voor de Niagara Purple Eagles. Alles daar wordt door Niagara University (NU) voor mij geregeld en betaald. Zo heb ik een appartement op de campus en kan ik vrij eten in een van de restaurants. Ook alles om het voetbal heen is er perfect geregeld. Mooie accommodatie, kleding in overvloed, medische faciliteiten, sportschool, zwembad, noem maar op. Dat is in Nederland wel anders…” “Het eerste jaar was wel wennen. In de voorbereiding wordt 7 dagen per week getrained, vaak meerdere keren per dag, en er wordt hard gewerkt in de sportschool.

De Amerikanen spelen een erg intensief spel met constant actie en zuivere speeltijd. Ook mag er doorgewisseld worden dus er is heel veel energie in het spel. Bovendien spelen we twee a drie wedstrijden in de week. Voor uitwedstrijden stappen we vaak zelfs in het vliegtuig. Je bent dus iedere week een aantal dagen onderweg.

Nederlandse school
Vanaf het tweede jaar hebben de Europeanen in mijn team samen met de coach het Europese spel geïntroduceerd. Ik ben voetballend heel sterk en er werd voortaan van achteruit opgebouwd en er was meer rust aan de bal. De hele as was Europees met een meisje uit Engeland (van Chelsea) een Zwitsers meisje en een spits uit Spanje (van Atletico Madrid). Met hen ben ik ook heel goed bevriend geraakt”.
“Ik ben heel blij dat ik sportief geslaagd ben in Amerika. In deze vier jaar ben ik 3x uitgekozen tot Best Defensive Player. Hoogtepunt was ondermeer de MAAC finals die gespeeld werden op ESPN Wide World of Sports op Disneyland Orlando. Daar stopte ik in de kwartfinale twee penalty’s. In 2016 werd ik bovendien toegevoegd aan de selectie van de Western New York Flash. Wij werden dat jaar kampioen in de profcompetitie in de USA. Dat is echt wereldtop. Een onvergetelijke sportieve ervaring!”

Daarnaast is het amerikaanse avontuur niet alleen sportief een mooie ervaring. Ik heb vriendschappen voor het leven opgebouwd en bovendien tijdens vakanties ook vele mooie steden in Amerika bezocht. Zo ben ik onder andere in New York City, Washington DC, Chicago, Los Angeles, San Diego en Miami geweest.

MRSA
Waar in het eerste halve jaar de focus op voetbal ligt moet er het tweede half jaar flink geblokt worden. Naast het voetbal studeert Shania “Biology” aan Niagara University. Dat gaat haar zo goed af dat ze samen met haar professor onderzoek doet naar een behandling voor MRSA infectie. “Wij zoeken naar zogeheten “phagen” afkomstig van wilde herten. MRSA en gerelateerde infecties zouden behandeld kunnen worden met phagen, en daardoor als een alternatief voor antibiotica kunnen dienen”. In mei hoopt ze haar bachelor te halen.

Toekomst
De toekomstplannen zijn nog niet echt concreet. “Een mooie buitenlandse competitie in Europa zou ik erg leuk vinden. Maar in Nederland een Master gaan doen en daarnaast voetballen bij een leuke club in de Eredivise of net over de grens behoort ook tot de mogelijkheden.