Wij staan voor Ons Vinkel

All over the world - november 2019

All over the world - november 2019

Viljjoenskroon in Zuid Afrika


Dumelang, mijn naam is Liene van den Hanenberg (dochter van René en Mariëlle van den Hanenberg) en ik ben 19 jaar oud. Jullie kunnen mij vaak op het sportpark vinden met de andere meiden van dames 2. Echter ben ik 3 maanden op buitenlandse stage in Zuid-Afrika geweest. Ik studeer verpleegkunde aan het koning Willem 1 college in Den Bosch. Vanuit school krijgen wij de mogelijkheid om in je 3e leerjaar, dit is nu veranderd naar je 4e leerjaar, naar verschillende landen op stage te gaan. Ik heb ervoor gekozen om naar Zuid-Afrika te gaan. Een oud directeur van het koning Willem 1 college heeft 15 jaar geleden in Viljoenskroon in Zuid-Afrika de stichting: kinderen van Viljoenskroon opgericht. Daardoor heeft het koning Willem 1 college daar stageplekken beschikbaar.

 

Op 21 augustus ben ik met 2 andere meiden vertrokken naar Zuid-Afrika. Één medestudent van verpleegkunde en één student van social work. 2 weken later kwam er nog een meisje die een tussenjaar had genomen. We kende elkaar voorheen niet dus we vonden het allemaal best wel spannend. Als je vanuit onze school naar Zuid-Afrika op stage gaat is eigenlijk je verblijf en je stageplek al geregeld. Wij verbleven in een klein dorpje, Viljoenskroon. Dit ligt 181 km naar het westen vanaf Johannesburg. Je kunt dit dorpje vergelijken met Vinkel. Iedereen kent elkaar en alles is in principe op loopafstand. Wij logeerde bij een gezin in huis. Het was een gezin van 5 (vader, moeder, 2 meiden en 1 jongen) We hadden in Nederland al kennis met het gezin gemaakt omdat ze in Nederland op vakantie waren geweest. Alle studenten die van onze school afkomen logeren bij dat gezin. wij vonden het nogal wat: ineens 4 extra meiden in huis. Alles werd voor ons gegaan. 3 keer per dag stond er eten voor ons klaar, er werd er om de 2 dagen onze was gedaan en we werden overal heen gebracht want toen wij voorstelde om zelf naar de supermarkt te lopen werden we aangekeken alsof we iets heel raars voorstelde. Hiervoor betaalde we dan wel huur. In de eerste 2 weken communiceerde we met elkaar door Engels te praten. Maar na 2 weken konden we Afrikaans makkelijk verstaan en hun Nederlands.

 

Wij hebben op erg veel verschillende plekken stage gelopen. Ten eerste liepen we stage bij het kinderhospice. Dit klinkt erg heftig maar gelukkig is dit niet meer het hospice zoals wij dat in Nederland kennen. Dit is een opvang voor kinderen uit de sloppenwijk, de Rammulotsi. De kinderen hebben een leeftijd van 1 ™ 5 en ze komen daar omdat ze allemaal in aanraking komen met HIV. Ten tweede liepen mijn medestudent verpleegkunde en ik stage in het bejaardenhuis. Wij vonden het verschil tussen hier en daar toch wel schrikken. De verzorgende werken daar diensten van 6 tot 6 omdat er zo'n tekort is aan personeel. Ook hebben ze daar geen fysio of ergotherapeut zoals wij dat hier kennen. De mensen delen vaak de kamer nog met 3 andere personen, dit kennen wij ook niet meer in Nederland. Eigenlijk kun je zeggen dat ze daar nog een aantal jaren terug in de tijd leven. Ten derde liepen we stage bij een huis voor mensen met een psychische aandoening of mensen met een handicap. Er waren 2 verschillende huizen, één voor de mannen en één voor de vrouwen. Toen we voor de eerste keer bij het mannenhuis kwam schrokken we enorm door hoe het huis eruit zag. Daarom hebben we dit huis een beetje proberen op te knappen voor ze. Dit vonden we super leuk om te doen omdat ze ons zo dankbaar waren. Ten vierde hebben we stage gelopen bij dramatic need. Dit is een naschoolse opvang voor de jongeren uit de Rammulotsi. Hier wordt de creativiteit van de jongeren gestimuleerd. Alles wat hier werd gedaan wordt wel met een achterliggende gedachte gedaan, bijvoorbeeld hoe de jongeren naar zichzelf keken. Dit waren onze stageplekken van de afgelopen 3 maanden. Zo deden we bijna elke dag iets anders.

 

We hebben natuurlijk niet alleen maar gewerkt want we wilde ook wat zien van het land. Zo zijn we een lang weekend met het gezin en wij als 4 meiden naar Drakensberg geweest. Dit is een prachtig natuurgebied. We zijn ook nog met zijn 4e naar Suncity geweest. Dit kun je eigenlijk een beetje vergelijken met centerparcs maar dan is het 4 keer groter en kun je er bijvoorbeeld safari’s doen. Ook zijn papa en mama nog langs gekomen. Dit was erg leuk omdat ik ze dan echt kon laten zien hoe ik daar leefde. Ze zijn ongeveer 3 dagen in Viljoenskroon geweest, 3 dagen met mij op vakantie naar Pilanesberg (een national park waar je de big five kan spotten) en nog 4 dagen met zo’n tweetjes naar Drakensberg. En we zijn nog 8 dagen in Kaapstad geweest met z’n 4e.

 

Wat ik nou het leukste vond aan mijn avontuur? Eigenlijk kan ik daar geen antwoord op geven. Ik heb het echt enorm naar mijn zin gehad en zou het zo nog een keer doen. Een heel groot pluspunt vond ik wel dat we daar in een klein dorpje en ook echt bij een gezin thuis verbleven. Zo ik heb ik heel goed kunnen zien hoe het echte leven daar is.

 

liene van den Hanenberg

Facebook

Deze website wil gebruik maken van cookies.