Iets Aparts - mei 2016

Als ik op de eerste maandag van mei aan het bedenken ben wie ik eens zal benaderen voor dit stukje in de Echo, kom ik uit bij Jo Nederkoorn. Dus fiets ik naar de woningen tussen de speelplaats van de lagere school en de groeiring. “Mar jonghe,” zegt Jo “doar heb ik ’n poar joar terug al in gestoan!!” Echt woar? Jazeker! Ik zal ’t oew loate zien! Inderdaad. Een prachtig stuk over Jo’s hobby: het verzamelen van alles wat met de wielersport van doen heeft. De Echo waar het stukje in stond, pakt Jo van een tafel af waarop een stuk of 5 ordners liggen die helemaal gevuld zijn met foto’s van wielrenners. Vroeger kon je deze foto’s bij elke wielerploeg komen halen. En meestal zetten de renner op zijn foto nog een handtekening ook! Tot het moment dat er ’n paar ‘geslepen’ jongens die foto’s op beurzen dan weer gingen verkopen. Dat was natuurlijk niet de bedoeling en zodoende ging men op den duur ook geld vragen voor een foto van een van hun renners. Ze zitten trouwens niet allemaal gesorteerd Frank, maar als je mij zegt wie je wil zien, vis ik ‘m er wel uit. Ik zal ‘m eens testen denk ik bij me zelf en vraag als eerste Henk Lubbberding. Hier heddem. Jan Janssen. Die zit hier! Harrie Lunenburg, die zit achter Eddy Planckaert. En dit Mark v Orsouw uit Oyen. Reed bij PDM. Reed 1 dag mee in de Tour de France. Hij kwam te laat binnen na de proloog, dat was toen een ploegentijdrit. ‘Schei mar uit’ denk ik bij mezelf, en kijk nog wat verder rond. Posters van hele wielerploegen en posters die aankondigen welke wielerkoers er aanstaande is. M’n oog valt op een poster die de ronde van Nuland aankondigt; 2 juli 1983. Met lokale helden als Henk v Nistelrooy uit Nuland en Henry Hubers uit Vinkel!! Inderdaad tegenwoordig onze Vinkelse supermarkteigenaar. Maar ook een poster van de van der Heydens meubelen wielerploeg. Ploegleider Ad Maurix. Woont ook gewoon bij ons in ’t dorp, zegt Jo. Vroeger had je zoveel van die ploegen als deze. Zoiets kan tegenwoordig niet meer zeg ik. Of wel? Er ging daar toch een hoop geld in om. Dat kregen ze toch nooit terug verdiend? Nou! Doar moette oew eigen nie in vergissen. Als ze 14 renners hadden en de gehele familie van die renners, tot neef en nicht toe, haalde als ze wat nieuws in huis wilde hun spullen bij vd Heyden dan kwam dat wel weer goed! Een werkelijk prachtige poster uit 1964, die aankondigt dat de Acht van Chaam aanstaande is. Getekend hè! Deze poster zegt Jo, heb ik doorgestuurd naar Jan Janssen winnaar van de ronde van Frankrijk in 1968. Is die hier geweest dan? Ja. Die vond dit ook zo’n prachtige poster. ‘Jonghe ge wit nie wie hier allemoal al eens geweest is’. Ik zal je vertellen: vroeger moest ik overal achter aan, om iets voor m’n verzameling te scoren. Nu komen ze het brengen!! Van de week kam er iemand die familie is van Gerrit Schulte (geweldige renner uit ’s-Hertogenbosch, halverwege vorige eeuw) die bracht dit. Moet je eens kijken wat mooi!! Inderdaad. ’n Prachtig boek met foto’s van renners van ver voor mijn tijd. Maar Jo kent ze allemaal nog van de tijd dat ze koersten. Ik zag Jeroen Blijlevens laatst, die vroeg of hij bij mij op de foto mocht! Dan weet ik zeker dat ik ook in je museum kom! Daar hangt de foto, langs die van Joop. Joop Zoetemelk zie ik tegenwoordig vrij regelmatig. Laatst nog in Utrecht. Sympathieke man. Zo gewoon gebleven zeggen ze tegenwoordig dan. Het is zelfs zo gek, dat ze me vragen op podia waar gesproken wordt over wielrennen. Het komt dus regelmatig voor dat ’n renner uit het verleden of heden aan mij vraagt: wie stond er toen op het podium, of bij welke ploeg reed de een of andere. Ik heb veel gedocumenteerd en ook heb ik veel in m’n hoofd zitten. En wielershirts hangen er wel zo veel. Daar kun je de gehele Sint-Jan mee bekleden. Als ik er zo maar een uit het rek pak zegt Jo: Dat is de leiderstrui van de ronde van Luxemburg. Die is gedragen door Gert-Jan Theunissen. Ik heb veel spullen van hem. Zelfs de beker die hoorde bij de overwinning van diezelfde ronde van Luxemburg. Op en duur hebben die mannen ‘vort zònnen hoop gerei’ gewonnen, dat ze niet meer weten wat ze er mee moeten.
En zie daar! Nou staat het bij mij in Vinkel. De trui van Erik Dekker waar hij in 2001 de UCI wereldbeker mee wint. Een over all klassement over het gehele wielerseizoen. Dan heb ik een truitje in m’n handen waar Hellas opstaat. Dat is ’n trui waar de Grieken het EK baanwielrennen mee reden in Moskou in 2012. De trui is van Anargyros Kollaros. Nooit niks mèr van gehurd, mar toch! Die kreeg ik van ’n renner die mij vroeg of ik ’n uitslag van hem op wilde zoeken. Op den duur weten die lui niet meer waar ze welke uitslag hebben gereden hè . Toen hij vroeg wat ik er voor moest hebben zei ik: bende gek joh! Allang goed! Kreeg ik dit shirt. Mooi hè! Ik hoop nog altijd op ’n gele trui, die heb ik namelijk nog niet. Komende woensdag mag ik naar de Giro. Daar ben ik uitgenodigd bij de ploeg van Fabian Cancellara en Bauke Mollema. Mag ik een dag mee in het hotel rondneuzen, dingen vragen aan de renners en mee met de ploegleiderswagen tijdens een training. Ik snap er ook niks van maar het wordt me allemaal aangeboden! De ronde van Italië (Giro) start dit jaar in Apeldoorn. Dus ik hoef er niet voor naar Italië hè. Lacht Jo. Als ik vraag wie Jo’s favoriete renner is, zegt hij: dat maakt me echt hééélemaal niks uit. Ze zijn mij allemaal even lief. Ik ben gek op de sport en niet op de renner. De fiets in deze vorm bestaat nog niet zolang Frank. Hier. 1886 reden ze nog op zoiets. Voor een heel groot wiel en achter ’n kleintje. ’n Velocipede noemden ze dat! Zo’n ding kostte toentertijd een gods vermogen. 127 gulden. Omgerekend 57 euro. We hebben het over 150 jaar geleden hè. Ook toen werden er al snel wedstrijden mee gereden. Maar de uitslagen moet ik je schuldig blijven, knipoogt Jo. Maar ook boeken die betrekking hebben op de favoriete sport van Jo, liggen er stááápels. M’n oog valt op ’n boek van Mart Smeets. Die is ook hier geweest. Heeft hier ’n item gemaakt voor zijn programma ‘de avondetappe’. Hij keek z’n ogen uit! Hier, ’n wereldkampioenstruitje met alle handtekeningen erop van Nederlandse wereldkampioenen. Bijna alle. Richard Groenendaal en Leontien van Moorsel ontbreken nog. Maar dat komt nog wel. Die kom ik op den duur wel ergens tegen. Helmen, tappers. Als hier ooit jonge renners komen, laat ik ze deze trappers zien. Met toeclips. Ze weten echt niet dat ze 20 jaar geleden zo nog koersten. Sjonge jonghe, hier kan ik nog uren rondkijken en dan nog heb ik niet alles gezien. Op welke tijden is je museum geopend? Die wil komen, mag komen. maar wel op afspraak! Zo kan ik het in de hand houden. Maar goed, waar ik eigenlijk voor kwam gaat dus niet! Gè het al ooit in d’n Echo gestoan? Dè is sund!! Hier had ik misschien iets moois van kunnen maken. Mar wè nie is, dè is nie! Ik ga zoeken naar iets anders. Jo vriendelijk bedankt dat ik in je museum mocht komen kijken, en als er ooit aanleiding is om toch iets te schrijven over je verzameling, dan kom ik! Is dè goed? Vaneiges jonghe!!
Eenmaal thuis denk ik: Al eens erin gestaan? Nou en! Als je zo geweldig gepassioneerd over je hobby kan vertellen en je hebt zoveel spullen die er ook toe doen. Daar kan ik volgende maand weer iets over opschrijven. En die maand erop ook weer.