Wie wont doar eigenluk? - juni 2017

Als ik met m’n zoon over de A59 rijd, kom ik achter ’n blauwe Dacia te zitten volgestouwd met 4 kinderen. Deze neemt dezelfde afslag als wij moeten hebben en rijdt zo dus ook Vinkel in. Dees mensen wonen in de Bieze, zegt m’n zoon. Als we thuis zijn spring ik op m’n fiets, om te checken of hij gelijk heeft. Als dat zo blijkt te zijn, denk ik: Dè worre m’n volgende slachtoffers voor deze rubriek.

Afspraak gemaakt en zo zit ik op ’n donderdagavond aan tafel met Gerro en Elma Nap. Hun 4 kinderen Yorick van 8, Frank van 6, Thomas van 5 en Agnes van 3 jaar zijn doende om naar bed te gaan. Stil moet ik zijn, want Gerro is nog een verhaaltje aan het vertellen. Als dat verhaal ook weer goed is geëindigd, kunnen we beginnen. Beide wonen sinds augustus 2016 in Vinkel. We waren er nog nooit geweest. We hadden zelfs nog nooit van dit dorp gehoord. Internet! Zegt Elma, soms best makkelijk. Voor we hier kwamen woonden we in een van de mooiste steden van Europa. Schrijf trouwens maar op; DE mooiste. Rome. Toch zou ik graag vooraan beginnen. Natuurlijk zegt Gerro. Ik ben geboren in Amersfoort en m’n vrouw is in Zwolle geboren. Op jeugdige leeftijd bracht haar vaders werk met zich mee dat zij in Amersfoort kwamen wonen. Later toen we elkaar tegen waren gekomen en verliefd waren geworden vertrokken we naar Tilburg waar Elma taalwetenschappen gestudeerd heeft. Wat houdt dat allemaal in vraag ik onnozel? Taalwetenschap is dus niet een studie waarbij je één specifieke taal leert. De kennis die je opdoet over taal zou je aan het eind van je studie in principe op elke taal moeten kunnen toepassen, zonder dat je die taal hebt leren spreken. Kort door de bocht: Hoe komt het dat mensen met elkaar kunnen communiceren? Daar zit veel meer in dan de meeste mensen denken. Ik heb deze studie succesvol afgerond. Heb een tijdje in de branche gewerkt, maar ben gestopt toen we kinderen kregen.

Gerro vervolgt door te zeggen dat hij eigenlijk aardrijkskundedocent is. Maar na ’n jaar of anderhalf voor de klas te hebben gestaan, bedacht hij dat dit toch niet zijn ding is/was. Bij de V&D heb ik toen een tijdje brood gebakken en ik heb nog meer van dat soort baantjes gehad. Tot ik op ’n dag vanuit onze kerkelijke gemeenschap de vraag kreeg of ik voor hun iets kon betekenen in Rome. We zijn beide goed gelovig en zijn volgelingen van geloofsgemeenschap Emmanuel. Deze heeft als roeping God bekend te maken bij ieder mens. We putten hier allemaal veel kracht en vreugde uit ons geloof. We zijn er dan ook van overtuigd dat Onze-Lieve-Heer het beste met eenieder voor heeft. Iedereen is welkom in de hemel, maar je moet het wel verdienen! Het is echt niet zo dat we, zoals in sommige delen van ons land, op zondag 3 keer in de kerk zitten. We gaan naar ‘s-Hertogenbosch of Rosmalen om de mis bij te wonen. In Vinkel naar de kerk zit er met een jong gezin niet in. Zaterdagavond om 17.30 uur, dat lukt echt niet. Er zitten niet veel mensen meer in de kerk, zeg ik en die er zitten, daar zijn er niet veel bij met dezelfde leeftijd als jullie. Dat vinden wij ook jammer. Niemand hoeft van ons naar de kerk, maar we gunnen iedereen die vreugde die het met zich mee brengt! Kunnen jullie mij het verschil uitleggen tussen christenen en katholieken? Dat is een lang en ingewikkeld verhaal. Schrijf maar op dat elke katholiek een christen is, maar niet elke christen is katholiek! Snap je? Ja, zeg ik met wat twijfel in m’n stem. Kom jij wel eens in de kerk Frank? Dè nie, maar er komt niemand zoveel langs als ik!

Ik probeer het verhaal een andere wending te geven en wil terug naar hun tijd in Italië. Maar ze vroegen dus of je in Rome iets zou willen doen. Ik heb daar met jonge mensen van over de hele wereld het geloof bestudeerd. Toen zei waren uitgeleerd hield mijn baantje daar op. Nu ben ik programmacoördinator bij een radiozender. Radio Maria. Gebedsradio met extra aandacht voor de zwakkeren in onze samenleving. Deze worden dan ook uitgenodigd om mee te praten en te bidden. Bidden doe je dat dan wel eens, vraagt Elma? Eerlijk gezegd alleen in ‘noodgevallen’. Maar of dat helpt weet ik niet, zeg ik rood aangelopen. ‘Bidden in nood helpt geen kloot’ waren de woorden van ons moeder. Beide kunnen deze wijsheid beamen.

Dan vraag ik aan Elma en Gerro of de kinderen het op school naar hun zin hebben. Beide kijken elkaar aan, en Gerro zegt: We hebben samen besproken, als het vanavond over school zou gaan, dat we daar niet te veel over zouden zeggen! Hoezo, is er iets gebeurd daar wat jullie niet aanstaat? Nee hoor. Helemaal niet maar wij geven onze kinderen uit principiële redenen zelf onderwijs. We hebben toestemming van de benodigde instanties om onze kinderen thuis onderwijs te geven. Er zijn in Nederland ongeveer 800 kinderen die thuis onderwijs volgen. Volledig legaal dus, maar beslist niet alledaags. De kinderen van Bill Gates hebben ook thuis onderwijs gehad. Toch ginne kleine stommerik!! Denk ik. Ik zou er zo graag meer over vertellen, zegt Elma…

Ik besluit om het onderwerp school te laten voor wat het is en vraag of je met vier jonge kinderen nog tijd hebt voor hobby’s. Elma kookt graag, en breidt de laatste tijd veel. Wandelen doet Gerro graag en alles wat met geschiedenis te maken heeft, leest of ziet hij graag. Dan kon je je hartje ophalen in Rome, zeg ik. Dat is toch een groot geschiedenisboek? Helemaal waar Frank! Echt super daar. En nu Vinkel, kan het contrast nog groter? Vinkel heeft dingen die Rome niet heeft. Rust en stilte bijvoorbeeld. We woonden daar aan een 6-baans weg. De Vespa’s en de auto’s maakten de gehele dag ’n lawaai, dat is niet te beschrijven. Dat is dan ook het eerste waar ik aan denk als ik aan Rome denk, zegt Elma. Nee, ik denk aan de lekkerste koffie van de wereld voor 1 euro, vervolgt Gerro, in Villa Doria Pamphili. Het grootste en mooiste park van Rome. Maar hier zitten we nu goed. Rome is geweest en Vinkel is echt geen tussenstation. Mooie woorden om iets mee af te sluiten.

Eenmaal thuis aan ’n kop koffie, denk ik bij mezelf, terwijl m’n achterbuurman het hooi aan het duinen is; Sint Pieter of Colosseum; ik zie dit toch liever!! Zullen ze in Rome weten wat ’n hooimesjien is? Denk van niet. Ze kunnen daar hebben wat ze willen, maar ze weten nog niet voor de helft hoe mooi het hier is. Of sla ik nu door? Hoe het ook zij, beter onvolmaakt en echt, dan gemaakt volmaakt...

Frank