Wij staan voor Ons Vinkel

Wie wont doar eigenluk? - september 2017

Wie wont doar eigenluk? - september 2017

Kaathoven 14


Als ik in m’n vakantie het idee krijg om in Loosbroek iets te gaan ‘vatte’, word ik op de hoek bij de Cunerakapel bijna van m’n fiets gereden, door iemand die vanuit Loosbroek die zelfde kruising nadert. Nadat we elkaar de waarheid hebben gezegd en m’n woede wat bekoeld is, denk ik: Hier op deze hoek wonen daar geen nieuwe mensen? En zo staan dus Hannah Gooiker en Nicky Scheepers op deze pagina om eens wat te vertellen over het hoe en waarom ze in Vinkel zijn komen wonen.

 

Als ik binnen kom vraagt Hannah of ik zo vriendelijk wil zijn om m’n schoenen uit te doen. We hebben vandaag namelijk de vloer laten behandelen. Als ik zeg dat het misschien verstandiger is om mij m’n schoenen aan te laten houden vanwege m’n zweetvoeten, zeggen beide ‘doe maar uit’ het zal toch niet zo erg zijn als de verflucht? Dat weet ik zonet nog niet, maar ik besluit om ze uit te doen en de risico’s voor hun te laten.

 

Van oorsprong komen wij beide uit Aarle-Rixtel. Maar we komen nu van ’s-Hertogenbosch, waar we samen 6 jaar op ’n appartement hebben gewoond ergens in Orthen. Hartstikke leuk wonen daar maar op den duur werd het te klein. En het feit dat we de buren rondom ons appartement nauwelijks kenden, ging ons tegenstaan. Dat wil echter niet zeggen dat het ook ooit makkelijk is als je niemand kent, zegt Nicky met een knipoog. Maar goed, vervolgt hij, het werd dus te klein en we bleven graag in ’s-Hertogenbosch wonen. Dan zoek je tegenwoordig op Funda en dan ga je er eens goed voor zitten wat er allemaal te koop is rondom de Sint-Jan. Al vrij snel kom je er dan achter dat het voor normale stervelingen zoals wij, eigenlijk niet te doen is om in de stad iets te kopen met ruimte en behoorlijk wat grond rondom. Verder zoeken dus. Als je dan aangeeft in de gemeente ’s-Hertogenbosch te willen blijven, kom je vanzelf in de dorpen rondom de stad. Zo kwamen we op Funda dus uit bij dit huis: Kaathoven 14. In eerste instantie kijk je dan hoe het er binnen uitziet en dat was gelijk wat we zochten. Een oud huis met binnen en buiten genoeg ruimte. Ik ‘viel’ eigenlijk voor de keuken, zegt Hannah. Maar om nu een huis te kopen vanwege de keuken gaat ook wat ver natuurlijk. Samen maar eens wezen kijken en het was klaar! Beide waren we verkocht. En zo wonen wij samen, vanaf 4 oktober 2016, hier. En zet er maar bij Frank: met veel plezier. Er was nog wel het een en ander te doen in en rondom het huis, maar het begint er nu toch echt op te lijken.

 

Komt hier niet gruwelijk veel verkeer langs jullie huis gereden, vraag ik. Dat is ’s morgens tussen 6.30 en 8.30 even, maar daar hebben wij totaal geen last van. Fietsers komen hier veel meer langs. Dat zijn er echt super veel. Vooral in het weekend. Vele mensen staan hier op de hoek dan ook te kijken op hun smartphone hoe ze verder moeten om op de plaats van bestemming te komen. Soms, vertelt Hannah, ga ik wel eens op ’n bankje voor het huis zitten en je moest eens weten hoeveel aanspraak je dan hebt! Jullie fietsen beide ook denk ik, of nie! Ik zie tenminste 2 renfietsen bij de deur staan? Inderdaad. Ik fiets elke morgen naar het Jeronimus Bosch Art-Center in de Hinthamerstraat in ’s-Hertogenbosch. En Nicky fietst hobbymatig wel eens een rondje. Klopt helemaal Hannah vervolgt hij, en ik probeer dan wel eens aan te sluiten bij groepen die hier langs komen. Je hebt ze hier voor het uitzoeken. Maar ik moet nu flink aan de bak om het bij te kunnen benen. De ‘rompslomp’ die dit huis met zich meebracht, heeft er voor gezorgd dat het fietsen er nogal eens bij inschoot.

 

Jeronimus Bosch Art-Center wat houdt dat in Hannah? Daar hangen dus reproducties van de beste man, die zijn niet van de werken van ‘m te onderscheiden. De echte werken van Jeroen Bosch hangen over de hele wereld, maar niet meer in ’s Hertogenbosch. 2016 Is met het Jeroen Bosch jaar natuurlijk een gekkenhuis geweest. Mooi werk? vraag ik. Prachtig. Ieder voor zich, denk ik en vraag gelijk wat Nicky doet om zijn boterham te verdienen. Ik werk in Tiel. Daar ging ik met ’n bootje over de Waal om er vrachtschepen en plezierbootjes te controleren of ze de juiste papieren hadden. Maar ik ben inmiddels veel meer kantoorwerk voor dezelfde overheid gaan doen. Dat was in het begin wennen joh! Weet je hoe mooi dat is Frank, als je met 26 graden, met een snelle boot over de Waal mag ‘raggelen’! Ik weet ook wel dat het niet altijd 26 graden is en je ook ‘de moord kunt stikken’ van de kou half november. Maar ik denk, met het feit dat ik nogal eens kritiek had op mijn leidinggevende, zei die slimmerik: Als jij het beter kan, laat het maar zien! En zodoende zit ik nu voortaan meer achter de computer dan op de Waal. Daar komt nog eens veel verkeer over. De drukst bevaren rivier van Nederland hè! En niet iedereen heeft de beste bedoelingen. Maar sinds ik meer ‘binnen’ zit hebben we zelf ’n bootje gekocht, waar we zelf nogal eens mee gaan varen.

 

Hoe bevallen de eerst maanden op Kaathoven en ben je veel in Vinkel te zien? Waarom is het trouwens OP Kaathoven wonen en IN Vinkel wonen Frank? Dè weet ik echt niet Nicky, als ik naar aanleiding van dit stukje hierop antwoord krijg, dan weet jij het dezelfde dag nog. Afgesproken! Maar wij vermaken ons best hier. Daarbij moet gezegd worden dat we beide de hele week werken en er zodoende niet echt veel tijd overblijft. Maar in vrije tijd wandelen we graag over Kaathoven. Kei mooi hier, dat ‘wolvenbos’, en de paatjes aan de andere kant van de Bleeken. Kaathoven is dus mooier dan Vinkel? vraag ik. Ja, dat klopt. ‘Gullie zult wel populair worden ès ge ’t zo doet hier.’ Vinkel is toch niet echt mooi? Als ik ze vertel van de kapotgeschoten kerk, de gekapte bomen aan de Brugstraat en de vele boerderijen die ‘dankzij’ de krot opruiming in de 60er en 70er jaren allemaal uit het dorp verdwenen zijn, binden ze iets in. Maar goed, we hebben goede contacten in de buurt en we wonen hier met plezier. En ondanks de kerk, de bomen en krotopruiming vinden we Vinkel een gemoedelijk dorp waar we nog een lange tijd hopen deel van uit te mogen maken. Dat is bijzonder mooi gezegd Nicky! Ik denk dat ik daar eens mee afsluit. Bij deze.

 

Als ik opsta denk ik ineens weer aan m’n schoenen die ik uit moest doen. Het zal toch niet, dat mijn voeten, die inmiddels behoorlijk beginnen te stinken, hier nu de vloer verpesten. Het blijkt mee te vallen. Er is niks te bespeuren op de vloer. Zie je wel, zegt Hannah zweetvoeten en een nieuwe planken vloer gaan prima samen. Beide denken dat de ‘lucht’ van de verf komt. Ik zelf weet beter. Vlug m’n schoenen weer aan, nergens over hebben, en weg ben ik. Houdoe hè!

 

Onderweg naar huis denk ik: Aarle-Rixtel, kwam daar Johan Verschuuren de vroegere weerman van omroep Brabant niet vandaan?
De man met zijn prachtige weerspreuken. Deze zijn me altijd bij gebleven. ‘Als het sneeuwt in november, is het Kerstmis in december.’ ‘Valt de regen met bakken in mei, dan is april voorbij.’ Misschien niet zijn beste spreuken, maar wel helemaal waar.

 

Frank

Facebook

Deze website wil gebruik maken van cookies.